به عشق ابوالفضل ♥●•٠·˙

ای پســـر دلربا ای قمــر دلپـذیر     از همه باشد گریز وز تو نباشد گزیر   ازش میپرسم : شما ابوالفضلِ کی هستی ؟(میخوام فامیلیشو بگه حالا)   - بابایییییییییییییی ! (بابیی ازاونطرف میشنوه قربون صدقش میره )چند بار دیگه میپرسم بازهم همون  جوابو میده : باباییییییییییییی ام  (بابا درس و مشقو بیخیال میدوه میاد :ماچ و بغل ) بعد به باباش فامیلشو میگه.  منم که اینوسط کشـــــــــــــــــــــــــک ---------- وقتی میخواد خودشو لوس کنه برا باباش یا وقتایی که چند بار صداش مینه جو اب نمیشنوه: بابایــــــــی ام ! منو صدا میزنه: ماما لی لا (توضیح اینکه« لی لا» هیچ ربطی به اسم بنده نداره کم...

«فرزند ما از ما جدا نیست ؛او خود ما است اما در اندازه ای کوچکـــــتر » شاید کسی بگوید من ِ دیگر ِ ما بودنِ فرزند جمله ای ذوقی که از ذهن تو تراوش کرده ثابت نمی شود . راست می گوید این ادعای بزرگی است و جمله ی من توان اثبات آن را ندارد ؛اما فکر میکنم با قسمتی از نامه ی امیر آسمانیان و زمینیان علی علیه السلام به فرزند دلبندش امام حسن مجتبی  علیه السلام  می شود این ادعا را به خانه ی اثبات رساند : پسرکم ! تو را جزئی از خود ، بلکه همه ی وجود خود دیدم تا به آن جایی که اگر چیزی به تو ضرر برساند مثل آنست که به من زیان رسانده و گویی اگر مرگ به سراغ تو بیاید ، به سراغ من آمده ؛ بنابراین ...